"Søndmørsposten 27/1 1896: Ingen døydde i år"

[Grete Singstad]

Kom over denne avisnyheten fra 1896, som passer nå i disse agurktider.

 

 

Søndmørsposten 27/1 1896:

 

«Ingen døydde i år

Eit heilt aar er det den 22de januar siden det døydde nokon i Vartdalstrandens herred. I 1895 vart 20 fødde; men berre ei gamal kjærring døydde. Galne og døvstumme finst der ikkje og truleg ikkje bohemer og drikkara helder.»

 

 

Legger ved de aktuelle kirkeboksider:

Møre og Romsdal fylke, Vartdalstranda i Ørsta, Ministerialbok nr. 514A01 (1878-1912), Døde og begravede 1895-1897, side 160.

Møre og Romsdal fylke, Vartdalstranda i Ørsta, Ministerialbok nr. 514A01 (1878-1912), Fødte og døpte 1895, side 32.

[Reidar Oddløkken]

Kom over denne avisnyheten fra 1896, som passer nå i disse agurktider.

 

 

Søndmørsposten 27/1 1896:

 

«Ingen døydde i år

Eit heilt aar er det den 22de januar siden det døydde nokon i Vartdalstrandens herred. I 1895 vart 20 fødde; men berre ei gamal kjærring døydde. Galne og døvstumme finst der ikkje og truleg ikkje bohemer og drikkara helder.»

 

 

Legger ved de aktuelle kirkeboksider:

Møre og Romsdal fylke, Vartdalstranda i Ørsta, Ministerialbok nr. 514A01 (1878-1912), Døde og begravede 1895-1897, side 160.

Møre og Romsdal fylke, Vartdalstranda i Ørsta, Ministerialbok nr. 514A01 (1878-1912), Fødte og døpte 1895, side 32.

 

Tja, da var det et bra fødselsoverskudd i denne grenda dette året da og alle greide å holde seg i live, ikke dårlig!

[Helge Bjerkevoll]

"Ingen døydde i år" --- "men berre ei gamal kjerring".

Ho kunne da ikke være så høgt verdsatt :( Kanskje grunn til å være kritisk til journalister også på denne tida.

[Torbjørn Igelkjøn]

Då eg kom over denne tråden byrja eg å tenkje på statistikkvisa til Ottar Wiik:

 

[media=]

[/media]

[Ivar S. Ertesvåg]

"Ingen døydde i år" --- "men berre ei gamal kjerring".

Ho kunne da ikke være så høgt verdsatt :( Kanskje grunn til å være kritisk til journalister også på denne tida.

 

Tja.. ho var 70 år og i 1896 var 70-åringar gamle og mette av dagar - og kunne gå bort etter eit langt liv.

 

I 1936 fyllte oldeforeldra mine 70 år. Då heiter det i omtalen i lokalavisa at "dei er enndå rørige og åndsfriske og tek del i arbeidet". Det var tydelegvis ikkje opplagt at det skulle vere sånn.

 

 

I 1896 var nok journalisten - og lesarane - altfor vane med at unge folk gjekk bort. Det ser vi også i protokollenfor åra før og etter 1895