Gå til innhold
Arkivverket

[#10830] Ramborg Knutsdtr. Lejon ?


Gjest Knut Fjogstad
 Del

Recommended Posts

Gjest Ole Gilje Dale

Finn. Kven andre enn du no som har sagt at Ramborg står utanfor odelsrekkja. Heile saka, med orskurd og deltaking på Båhus, arv av Talgje, understrekar at Ramborg var ektefødd.Det er ofte lurt å venta noko her før ein svarar. Du har nok kome i tvil du og. Det kan me jo sjå på barten din. Helsing Ole

Lenke til kommentar
Del på andre sider

Gjest Finn Oldervik

Nei Ole, eg er ikkje det minste i tvil. Kor vidt Ramborg eller nokon av hennar slekt har odel til dømes på Talgje kjenner eg ikkje til, men trur det knapt ut frå det vi veit om historia til denne garden. Same korleis dette var, så var det ingen grunn til å gå forbi henne sjølv om ho var ektefødd. Når lagmannen likevel gjorde det så var det fordi ho var uektefødd.Eg stilte deg eit spursmål i innlegg (375). Kvifor unnlet du å svara på det?

Lenke til kommentar
Del på andre sider

Gjest Finn Oldervik

Ole (374)Ut frå dette svaret ditt, så kan det sjå ut som om du meinar at arvelov (landsloven) og odelsrett/odelslov nærast var det same eller at ein kunne nytta begge deler ved eit arveskifte. Dette er heilt feil. Ved eit arveskifte er det sjølvsagt berre arveloven som gjeld, ingenting anna. Odelsgods kunne godt koma bort frå rette odelslekt ved eit arveskifte. Som eit døme kan eg nemna Tolstad i Vågå som var i eiga åt Fru Adalis Erlingsdotter og som vart arva av dotra, Kristina Toraldsdotter då Adalis døydde. Kristina hadde ein sammødre bror, Trond Ivarsson. Denne Trond måtte også ha odel til Tolstad sidan det var mora som sat med garden. Men likevel gjekk Tolstad til ei anna slekt, eller i alle fall til ei grein som måtte ha dårlegare odel enn Trond. Det var nemleg Kristina sitt syskenborn, Bottolf Eindridesson som arva Kristina og dermed Tolstad. Seinare 'amaget' Hans Kruckow på Tolstad, truleg pga at han var etterkomar etter Trond Ivarsson og dermed kunna hevda odel på garden.Essensen i dette er at arveloven vert følgd, same kven som har den beste odelen. Å hevda at det var odelskrav som gjorde at sønene til Ramborg tok arven framom henne sjølv vert difor absurd.Sjølv om gard og gods kunne koma bort frå rette odelsslekt ved eit arveskifte, så hadde odelsarvingane rett til å få løysa garden etter takst. Odelsretten vert difor meir som ein løysingsrett og hadde ingenting direkte med arveloven å gjera

Lenke til kommentar
Del på andre sider

Gjest Tore H Vigerust

Siden Finn trakk inn disse velkjente slektsproblemene her, må jeg benytte anledningen til å reservere meg fullstendig mot det han skriver (378). Men jeg synes ikke vi skal gå nærmere inn på dette i hærværende tråd, for da blir det bare en avsporing. Vi har et dusin andre tråder for *den* debatten (om Kristina Toraldesdotters slektninger).

Lenke til kommentar
Del på andre sider

Gjest Finn Oldervik

Tore (379)Vi veit jo at du reserverer deg mot mi løysing på slektsproblemet som vedkjem Aspaslekta. Spørsmålet er om du også reserverer deg mot påstanden min om at odelsrett/odelslov er noko anna enn arverett/arvelov, eller om du hallar meir mot det som Ole G. her hevdar. Dømet eg nytta var jo delvis vald fordi eg visste det ville provosera deg ;-)), men som etter min meining illustrerer godt at den reine eigedomsretten til odelsgods kan gå tapt ved arveskifte. Odelsretten eller løysingsretten går sjølvsagt ikkje tapt. For at det skal vera enklare for deg å svara på spørsmålet mitt kan du jo innbilla deg for ei lita stund at det eg skriv om Aspaætta er rett.

Lenke til kommentar
Del på andre sider

Gjest Ole Gilje Dale

Etter kvart kjem dei få dokumenta i saka fram i lyset.Du har ikkje lese alle, Finn, men sjå innlegg nr 1 her der Fjogstad nemner kjende dokument. Oggmund Finnssson gir Katarina Talgje og Eidså til 'fri eiendom'. Dette skal erstatta den pengesummen ho hadde med seg som medgift heimanfrå. Kunne du ta for deg lovverket som regulerar arve/odelsspørsmåla omkring slike gåver?Du glir liksom vekk når det gjeld dette med odel og arv. Du prøver å skilja dei to omgrepa. Men odelen er eldgamal og siktar mot å halda jordegods o.l. innan slekta. Som eg siterte tidlegare, må slektskapsforholda vera i orden når du skal ta mot odelsgods. Det nyttar ikkje å koma med uektefødde tidlegare eigarar. Når det galt Talgje, var det knytta odelsliknande vilkår til gåva.Dronninga hadde odelsrett til mykje av det godset som Katarina overtok. Gard hadde likevel kort på hand, og truleg var det fordi Ramborg var arvingen samtidig med odelsliknande rett.Det som gjorde sønene til Ramborg til 'rette' arvingar, var at mora deira var ektefødd. Dette vert vanskeleg for deg å koma frå. venleg helsing Ole

Lenke til kommentar
Del på andre sider

Gjest Finn Oldervik

Ole (381), eg trur ikkje du les andre innlegg enn dine eigne. Det du skriv i siste lina er så langt unna sanninga som det er muleg å koma. Gardssønane kunne ikkje ta arv etter morsystra så lenge mora var i live og samtidig ektefødd. Om ho var i live og uektefødd kunne dei derimot ta arv. (Truleg har Lars og andre debattantar her hevda det same ørten gonger tidlegare i debatten utan at du ser ut til til å ville godta dette).Her eit lite utdrag frå gåvebrevet til Ogmund Finnsson.'þa gaf jach minne kære husfrøy. Katerine Knwtz dottor twær jardær miner, er Æidzo oc Tolgho eita. medr ollom þæm lutum oc lunnyndom som til þeirræ liggie eder læghet hefuer fra forno oc nyio. engo vndanskildo, henner til æwerdelighre eighu, vm hon lifuer mino lifui længer. vttan alt motemæle erfuingie minne mædhan gudh vill os engin baarn vnna at eigha saman. medr þesso skilorde. at fyrnemd husfrøy min Katerin. hefuer mich oc minne erfuingiæ. aa henner veghnæ oc henner erfuingie veghnæ øllungis kwitta oc lidhugha laatet, fire þa hundrada lødhugha mark sylfs, fimtan skillinga enska fire hueria lødhugha mark. som hon hafde till mer j heiman fylghio sinne, vndan taknom þæm þrimmer hundradom lødhugha markom. som min herre konong Hakon gudh hans saal hawi, gaf os badhom hionom eftir þui sem hans bref þær vm gord vatta.'Slike gåver var oftast gjeve på livstid, men ville så falla attende til odelsætta om det var odelsgods. Kor vidt ætta til Ogmund hadde hatt Talgje og Eidså så lenge at det var odel på gardane veit eg ikkje. Katarina Knutsdotter eller hennar ætt ville i alle tilfelle ikkje kunne hevda odel på gardane. I tilfelle måtte ho ha site med dei i 60 år.Eg tippar at Gard kjøpte Talgje av Ogmunds arvingar og at det var difor dotter hans seinare kunne sitja med ein systerpart.

Lenke til kommentar
Del på andre sider

Gjest Ole Gilje Dale

Finn. Eg les alt med stor interesse fordi eg har så mange liner hit og også til Aspa. Det vert skrive altfor mykje sleng. Eg bryr meg ikkje lenger, men slike merknader pyntar slett ikkje opp. Så til svaret, som eg har gitt tidlegare. Det kjem som eit spørsmål: Kvar i teksten i tida 1406 til 1409 finn du at sønene til Ramborg er sjølve arvingane? Og'Du tippar at Gard kjøpte Talgje...Noko slikt er det altfor mykje av her. Men eg set pris på om du vil leggja inn all kunnskapen din her. helsing Ole

Lenke til kommentar
Del på andre sider

Gjest Finn Oldervik

Det var ikkje meininga å såra deg Ole, men om eg skal halda fram med denne debatten er eg redd det vert meir av det etter kvart. Kjensla av å argumentera for 'døve øyro' og 'blinde augo' er i ferd med å festa seg. Dessutan har eg ei kjensle av at eg berre sit og repeterer det som andre har skrive før meg, slik at den tida eg brukar på desse innlegga mine er heilt bortkasta.i tillegg kan eg ikkje sjå at du argumenterer for noko syn på denne 'historiske hendinga', berre gjentek like hardnakka at Ramborg var ektefødd. Dette gjer du sjølv om dette talar mot all logikk og mot alt det vi veit om sjølve saka og om lovverket som galdt den gongen. Difor sit eg omlag med same kjensla som ein vandrar ved bålet. Av og til ser han ein skugge der ute, men han veit ikkje kven eller kva det er, berre at det er noko. Slik er det å debattera med deg også. Du kjem med ymse påstandar utan at eg er i stand til å sjå verken logikken bak eller føremålet. Når du får konkrete spørsmål vik du unna og set fokus på noko anna, gjerne med eit motspørsmål. På den måten smett du heile tida unna.For å avslutta dette, så legg eg inn orskurden frå lagmann Eirik Gunnarsson i Stavanger. Denne orskurden gjer at eg er hundre prosent sikker på at Ramborg må vera uekte fødd. Det finst ikkje noko alternativ til den slutninga. Legg merke til at lagmannen også har konferert med biskopen og dei geistlege før han avsa domen sin. Same kven som måtte dukka opp av arvingar i Sverige, så endrar det ikkje arverekkjefølgja mellom Ramborg og sønene hennar, slik du synest å tru.Nummer: 614. B I. Dato: 20 Januar 1408. Sted: Stavanger.Sammendrag: Eirik Gunnarssön, Lagmand i Ryfylke, kundgjör, at Gard Thoressön paa sin Hustru Ramborg Knutsdatters Vegne anmeldte Fru Katarina Knutsdatters (jfr. No. 493) Död, hvorpaa Eirik erklærede Ramborgs Börn, Fru Katarinas ægtefödte Söstersönner, for dennes rette Arvinger, indtil nærmere Slægt meldte sig. (jfr. No. 619. 640.) Ollum monnum þeim sem þetta bref sea ædher høyra sendr Eirikar Gunnarsson loghman j Ryafylki. q. g. ok sina kunnikt gerande at a friadaghen nestan fore Paals møsso dagh a xviij are rikis mins virdhuligs herra herra Eiriks medher gudz nadh Noregs konongs kom fore mik j litlastofwo j biscopsgardhe j Stafwangre Gardher Þoresson j fullu ok loghligha vmbodhe Ramborgho Knutz dottor kono sinnar ok barna sinna ok sagdhe fore mik at fru Katrin K(n)utz dotter var døødh gudh hennar sæ[æ]l hafe ok krafde mik lagha oskurdar huar som hennar logligher æruinge skal væra æftir rettom landzens loghum, dømde ek þa medher radhe ok samþykt vyrduligs herra herra Hakonar, medher gudz nadh biscops j Stafwangre ok hans capituli ok morghum fleirom godhom monnom neerværandom medher fullum lagha oskurdhi eftir þi som staar j almannaligho ærfdhatale þre systursyni skylgetna frw Katrina Knutz dottor af samfædrom systrum komner, barn Ramborghar Knutz dottor loghligha ærwinghia badhe j lausu ok fostu gozze eftir optnemda fru Katrinæ Knutzs dottor æ til þes en annat prouazt san- nare, ok til meire stadfesto ok sannindæ her vm setto þesser godher men siin jnsigli medher mino jnsigli sem so eitha Suein Þorgylsson Asulwar Þorkelsson Anundar Hærleiksson Hakon Joonsson koorsbrødher j Stafwangre, Jæsse Krabbe foghute vyrdhuligs herra herra Jacobs medher gudz nadh biscops j Osloo. Halwardhar Olafsson ok Bryniulfuar Olafsson fore þetta bref er giort var deghi ok are sem fyr seghir anno domini mo. cdo. viijo.

Lenke til kommentar
Del på andre sider

Gjest Kristian Fjeldsgård

Ole gir et svar:'Så til svaret, som eg har gitt tidlegare. Det kjem som eit spørsmål: Kvar i teksten i tida 1406 til 1409 finn du at sønene til Ramborg er sjølve arvingane?'Svaret på ditt spørsmål er som følger med dette sitatet fra orskurden:'somhennar logligher æruinge skal væra æftir rettom landzens loghum, dømde ek þa medher radhe ok samþykt vyrduligs herra herra Hakonar, medher gudz nadh biscops j Stafwangre ok hans capituli ok morghum fleirom godhom monnom neerværandom medher fullum lagha oskurdhi eftir þi som staar j almannaligho ærfdhatale þre systursyni skylgetna frw Katrina Knutz dottor af samfædrom systrum komner, barn Ramborghar Knutz dottor loghligha ærwinghia badhe j lausu ok fostu gozze eftir optnemda fru Katrinæ Knutzs dottor æ til þes en annat prouazt sannare, ok til meire stad..'dvs: i de alminnelige arvetall tre søstersønner til fru Katerina Knudsdotter ..... barna til Ramborg K. lovlige arvinger etc.Vi ser også at orskurden blir utstedt med råd og samtykke av biskop Haakon i Stavanger og forseglet av en rekke andre geistlige samt biskop Jakob i Oslos fullmektige.Jeg vil anta at dette geistlige menasjeriet hadde en oppgave å se til at det virkelig fantes arvinger etter Fru Katarina, og om så ikke, prøve å komme inn med det geistlige krav som Vadstena kloster ut fra bullen av 1246 anså seg å kunne komme med.En viss reservasjon for Biskop Jakobs representant, det kunne være som representant for Dronningen og/eller riksrådet?Geistligheten og mange gode menn, som man må anta alle var godt informert om Ramborgs familieforhold, dvs uekte, aksepterte altså lagmannens konklusjon som ville ha vært i strid med arveloven om Ramborg var ektefødt.

Lenke til kommentar
Del på andre sider

Gjest Ole Gilje Dale

Ein lovleg og rett arving har arverett til både laust og fast arvegods. Dersom Ramborg var uektefødd, ville sønene berre kunna krevja arv av laust gods. Mora må vera ektefødd for at dei kan vera rette arvingar. Eg rådde Lars eingong til å ta kontakt i jordskifteverket. Det er sikkert ein gamal historisk interessert jordskiftedomar som kan litt om dei gamle reglane. Legg dei kjende dokumenta fram for han utan all gissinga de legg for dagen.Elles ser eg med spenning fram til når de to diskuterar dette. Når de grev litt slik i dokumentmassen, vil de før eller seinare koma på kant med kvarandre, Det lova jo bra at de ligg opp på kvarandre så tidleg. Les noko av det Lars har skrive her, så kan dette verta ekstra moro. Helsing Ole

Lenke til kommentar
Del på andre sider

Gjest Finn Oldervik

Ole (388)Eg veit ikkje kor mange gonger det er naudsynt å gjenta dette;SØNENE TIL RAMBORG HAR IKKJE KRAV PÅ EIT RAUDT ØRE I ARV ETTER MORSYSTRA SÅ LENGE MORA RAMBORG ER I LIVE OM HO ER EKTEFØDD!

Lenke til kommentar
Del på andre sider

Gjest Lars Løberg

Jeg har en viss forståelse for at du er høyrøstet, Finn, men om du leser Oles påstand om at mora må være ektefødt for at sønnene kan være rette arvinger, så ser du vel at han har intet forstått av den gamle norske arveloven. Dette ligger rett og slett utenfor hans fatteevne - eller -vilje.

Lenke til kommentar
Del på andre sider

Gjest Ole Gilje Dale

Finn. No skrik du høgt og tydeleg det eg også hevdar. Om sønene er rette arvingar, er dei likevel ikkje næraste arvingar etter tanta, fordi mora 'må' leva og tek arven saman med Ingjerd. Vonar at det store lesartalet også merkar seg dette. Venleg helsing Ole

Lenke til kommentar
Del på andre sider

Gjest Finn Oldervik

Lars (390)Ja, ein får jo lyst til å skrika høgt når Ole ikkje er i stand til å sjå det som alle andre ser i denne saka, nemleg at orskurden som det er kopi av i innlegg (384) seier tydeleg at det er sønene til Ramborg som er rette arvingar. Det kan verka som om Ole ikkje aksepterer innhaldet i denne orskurden, men lagar sin eigen versjon.Ole (391)Kvar finn du i kjeldene at Ramborg arva systra i lag med Ingjerd? Du bør visa til eit diplom som uttrykkjeleg seier dette. At Gard på vegne av arvingane etter Katarine sa frå seg all arv etter Katarina ser du glatt ut til å hoppa bukk over også.

Lenke til kommentar
Del på andre sider

Gjest Ole Gilje Dale

Finn, det spørsmålet kan eg ikkje svara på. Men vil du ta frå Ingjerd hennar arverett etter systra, så bør du også visa til nett det vedtaket.'At Gard på vegner av arvingane etter Katarina sa frå seg all arv etter Katarina' er hovedargumentet mitt for at Ramborg levde og var ektefødd. At ho også hadde ektefødde søner gjorde at Gardfamilien kunne hevda både arverett, innløysingsrett og odelsrett til mykje av det Dronninga også hevda å ha rett til. Merk då at Ingjerd i Vadstena arva ikkje alle desse rettane, men ho har ikkje tapt all arverett. Odelsrett og innløysingsrett er det Ramborg med sønene sine som i den grad arvar, slik at Dronninga må gjera forlik. Dronninga har odelsrett til mykje her, men ikkje som arving.Eg vil stella eit spørsmål til deg Finn: Truleg var sønene til Ramborg fødde omkring tida då Katarina fekk overlevert Talgje. Det var sikkert mange, då som no, som ynskte å arva tanta si. Dersom dei då skulle forklara kva slag arving dei var, korleis vil du då karakterisera sønene til Ramborg? Som nyfødde? Elles tek dette den rette vegen og eg kan merka at Lars alt no synest det går for vidt. Venleg helsing Ole

Lenke til kommentar
Del på andre sider

Gjest Lars Løberg

Vi kan godt leke litt på dine premisser også, Ole. Men da kan du kasnkje være så hyggelig å dokumentere hvordan Ramborg og sønnene hennes kan arve og samtidig få både innløsningsrett og odelsrett mens Ingjerd kan arve likt med Ramborg, men likevel uten å få innløsningsrett og odelsrett. Meg bekjent er det ikke en eneste bestemmelse hverken i arveretten eller odelsretten som klarer å skille disse søstrenes rettigheter dersom de var helsøstre og begge kunne kreve arv

Lenke til kommentar
Del på andre sider

Gjest Finn Oldervik

Kva gjeld Ingjerd, så vil eg berre visa til det Lars og andre har skrive tidlegare.Sidan du hevdar det motsette av det lagmann Eirik Gunnarsson, saman med mange andre framtredande menn på den tida sa i ordskurden, så meinar du sikkert at dei ikkje hadde peiling på kva dei held på med.Det synest eg er ei noko merkeleg haldning med tanke på at dei levde samstundes med dei involverte aktørane. At du då kjenner deg kompetent til å gjera om vedtaket i ordskurden vert for meg ei gåte.Spørsmålet ditt i siste avsnittet skjønar eg ikkje. Har fødselstidspunktet til sønane noko med dette å gjera? Ein gard måtte på den tida ha vore i same ættlegen i minst 60 år, alternativt ha vore i eiga åt alekta i tre generasjonar om ein skal kunne hevda odel. Kva for ein av dei aktuelle gardane kan du hevda dette om?

Lenke til kommentar
Del på andre sider

Gjest Ole Gilje Dale

Me har berre lite nemnt forhandlingane på Båhuslen Slott. Finn meinte eg lura meg unna. Men når eg nemner at resultatet av forhandlingane der er mitt hovedargument, då vart Finn liksom stum. Det er jo rettsforhandlingane her det heile dreiar seg om.Eg hevdar at Gard kom skarpskodd dit. Ikkje med uektefødde utan mødre, men med odelsliknande krav som dronniga fekk vanskar med.Det er tydeleg at Finn og Lars ikkje kjenner til eitt av dei få måtar å få odel på i den tida. Når ein mann eller kvinne gjekk i teneste hjå kongen og han gav dei løn i form av gods eller rettar utan å setja serlege vilkår, då vart denne løna mottakaren sin odel. Som gjekk vidare til etterslekta. Korkje Finn eller Lars har nemnt noko som kan tyda på at dei kjenner til kva innhald forliket på Båhus inneheld. Ole

Lenke til kommentar
Del på andre sider

Gjest Ole Gilje Dale

Lars Ove. I første innlegg her har Fjogstad nemnt dei dokumenta som til no er kjende om Ramborg. Nede i debatten har fleire tatt for seg deler av forliket. Men det synest som om mykje er gått tapt.Eg har heile tida trudd at oppgjeret på Båhus m.a. var oppgjer etter Katarina. Dronninga nytta elles slike høve til å inndra rettar som tilhørde kongehuset. Merk at det er eit 'forlik' og at Gard ikkje kom tomhendt heimatt.Eg vonar at du vil finna fram til originalane og kopiera desse. Det same ynskjer eg om det som er nemnt om Ramborg i Alvastra. Der åtte Ramborg Knutsdotter huset der den heilage Birgitta budde saman med mannen. venleg helsing Ole

Lenke til kommentar
Del på andre sider

Gjest Kristian Fjeldsgård

OleKan du ikke holde deg til erkjendte fakta. ' Den Ramborg som er nevnt med forbindelse til Alvastra finner du her:[url="http://62.20.57.212/ra/medeltid/FMPro?-db=hk.fp5&-format=detail.html&-lay=webb&-sortfield=brevnummer&-op=cn&Ortnamn=Värnamo&-max=10&-recid=43192&-find=>LenkeSiden du tydeligvis har problemer med å finne fram siterer jeg hele regressen:SDHK-nummer: 10568Utfärdandedatum: 13740729 a Utfärdandeort: Datumkommentar: Språk: latinDS-nummer: DS 8628 SD-nummer: Utfärdare: Ramborg Knutsdotter, änka efter Tuke Petersson.Innehåll: Ramborg Knutsdotter, änka efter Tuke Petersson, överlåter, med samtycke av sina släktingar, sin egendom i Mossle i Värnamo socken, som hon ärvt efter sin mor, vidare en gård i Kulltorp i Ödeshögs socken, samt en gård i Tuna och en kvarn nära Vallby (båda orterna i Heda socken) till Alvastra kloster i Linköpings stift, där hon väljer sin gravplats, på villkor att utfärdaren för sin livstid får den gård där den framlidna fru Birgitta (Birgersdotter) bott, på norra sidan om klosterkyrkan, med tillgång till en tjänarinna och fritt tillträde till klosterkyrkan. Abboten och konventet skall vidare tillförsäkra utfärdaren ett underhåll i mat och dryck motsvarande en prästprebenda. Utfärdaren beseglar tillsammans med väpnarna Nils Magnusson, Karl Tjälvesson, Peter Knoppe, Johan Abjörnsson, Nils Eriksson och Arvid Håkansson samt herr Peter, prost i Skänninge och kyrkoherde i Örberga, herr Atte, prost i Östbo och kyrkoherde i Värnamo, och herr Peter Andersson, kyrkoherde i Hov.Går du inn på linken får du brevet på Latin.Denne Ramborg eide aldri gården/huset til den Hellige Birgitta, men disponerte det som gjenytelse for gaver til Alvastra. I tillegg er hun for gammel til å være identisk med Gard Toressons Ramborg Knutsdotter.Du klarer tydeligvis ikke selv å gå inn i DN selv om du får oppgitt henvisninger (Knut i #1), men her er forliket:

Lenke til kommentar
Del på andre sider

Gjest Finn Oldervik

OleEg vil gjerne ha svar på det eg undrast på i mitt innlegg (395).For det første; Kvifor nektar du å godta lagmannen sin orskurd om at det er Ramborg sine søner som er dei rette arvingane til arven etter morsøstra?For det andre; Kva har alderen på sønene til Ramborg med denne debatten å gjera?For det tredje; Kvar har du fått den tanken frå at eg (og Lars) ikkje har kunnskap om at når kongen gjev gåver til nokon i form av jordeigedom, så følgjer odelen med om ikkje anna er sagt?For det fjerde; Kvar har du fått den tanken frå at Ramborg ikkje kunne arva odelsgods etter systra om ho var ektefødd?Middelalderleksikonet seier følgjande om dette; 'Odelsgarden gjekk i arv omlag som annanslags eige. Av kvinnor kunne dotter og syster arva odelsjord. Etter ei nyare fyresegn i Gulatingsloven skulde faster, brordotter og sonedotter ha same retten (Gtl. 275). Når soneson og dotter arvar saman, skal han ha odelsjordi og ho ha lausøyre'.Vidare står det at; 'I Magnus Lagabøtes lovbok vart fastsett at jord vart odelsjord når 3 forfedrar hadde ått henne og ho hadde kome beint under den fjerde. Men dessutan vart fastsett at jord vart odel når ho hadde lege 60 år under den same ættleggen (ML landslov VI 2) og dette var regelen for dei fleste tilfelle. Kongegåve vert odel når kongen ikkje har fastsett noko anna. Makeskifte av odel mot odel fører med seg at kvar ætt får odelen til den nye eigedomen'.Dette utdraget er å finna på side 495 B 12 av Middelalderleksikonet.Innlegg (398)Som vanleg vil du helst snakka om noko anna når du vert i beit for svar og no er det altså forliket på Båhus igjen som er 'lynavleiaren'. Slik som Lars Ove undrast eg på kor mykje du veit om dette forliket. Veit du meir enn det som kjem fram i dei to diploma i B I av DN (nr. 619 og nr. 620).Desse kjeldene seier ingenting om at Gard fekk med seg noko som helst frå Båhus. Eg vil heller tru at det er slik som Lars L. har vore inne på tidlegare, at det var så mykje gjeld hefta ved buet etter Ogmund/Katarina at verdiane ikkje dekte denne gjelda. Gard kunne då velja om han ville innestå for gjelda, men få innfridd arvekravet, eller om han ville avstå frå arven mot at dronninga fekk det som var i buet. Om gjelda var større enn arvekravet, så ville dette vera eit lønsamt forlik for Gard og dei han representerte.Så litt tilbake til siste avsnittet i ditt innlegg (396). Kven er det du meinar har fått slike gåver frå kongen/dronninga av dei involverte her?

Lenke til kommentar
Del på andre sider

 Del

  • Hvem er aktive   0 medlemmer

    • Ingen innloggede medlemmer aktive
×
×
  • Opprett ny...

Viktig Informasjon

Arkivverket bruker cookies (informasjonskapsler) på sine nettsider for å levere en bedre tjeneste. De brukes til bl.a. skjemaoppdateringer og innlogging. Bruk siden som normalt, eller lukk informasjonsboksen for å akseptere bruk av cookies.